Πεταλεκτομή: Τι είναι και πότε πραγματοποιείται;

Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, η πρώτη γραμμή θεραπείας πλήθους σπονδυλικών παθήσεων είναι συντηρητική. Εάν ωστόσο εξαντληθούν όλα τα μέτρα συντηρητικής αντιμετώπισης και δεν υπάρχει αισθητή βελτίωση των συμπτωμάτων ή ο ασθενής αρχίζει να εμφανίζει νευρολογικά ελλείμματα, τότε το επόμενο βήμα είναι η χειρουργική επέμβαση. Μια από τις επεμβάσεις σπονδυλικής στήλης που εφαρμόζεται αρκετά συχνά για την αποκατάσταση της στένωσης του σπονδυλικού σωλήνα (στένωση σπονδυλικής στήλης ή σπονδυλική στένωση) ή της συμπίεσης νεύρων είναι η πεταλεκτομή. 

Τι είναι η πεταλεκτομή;

Η πεταλεκτομή είναι μια διαδεδομένη επέμβαση σπονδυλικής στήλης που περιλαμβάνει μερική ή πλήρη αφαίρεση του πετάλου των σπονδύλων από την οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Το πέταλο αποτελεί το οπίσθιο τμήμα των σπονδύλων, το οποίο αφαιρείται προκειμένου να επιτευχθεί πρόσβαση στις νευρικές δομές και ανακούφιση της συμπίεσης των νευρικών στοιχείων εντός του σπονδυλικού σωλήνα λόγω οσφυϊκής σπονδυλικής στένωσης ή άλλων συμπιεστικών παθολογικών αιτίων. Η επέμβαση αυτή εφαρμόζεται συχνότερα στο επίπεδο της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, αν και φυσικά μπορεί να εφαρμοστεί τόσο στο επίπεδο του αυχένα όσο και στη θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης.

Ενδείξεις για εκτέλεση πεταλεκτομής

Η κυρίαρχη ένδειξη για την πραγματοποίηση πεταλεκτομής είναι η σπονδυλική στένωση. Η στένωση του σπονδυλικού σωλήνα και κατά συνέπεια η πίεση που ασκεί στις ρίζες των νεύρων ή και το νωτιαίο μυελό μπορεί να προκαλέσει χρόνιο πόνο, μούδιασμα, μυρμήγκιασμα και μυϊκή αδυναμία στα άνω ή τα κάτω άκρα (ανάλογα το επίπεδο που εντοπίζεται η στένωση). Μάλιστα, αν η στένωση εντοπίζεται στην περιοχή της οσφύος (μέσης) συχνά εκδηλώνεται και διαλείπουσα χωλότητα, δηλαδή διάχυτος νευρικός πόνος που ξεκινά τυπικά από τους γλουτούς και επεκτείνεται στα κάτω άκρα κατά τη βάδιση. Το χαρακτηριστικό γνώρισμα της νευρογενούς χωλότητας είναι ότι ο πόνος εντείνεται κατά το περπάτημα και την κάμψη της σπονδυλικής στήλης προς τα πίσω. Ο πόνος μειώνεται επίσης όταν ο ασθενής κάθεται ή λυγίζει τη σπονδυλική στήλη προς τα εμπρός. Εάν έχει εξαντληθεί κάθε προσπάθεια συντηρητικής αντιμετώπισης χωρίς να έχει επιτευχθεί ουσιαστική και μακροπρόθεσμη ανακούφιση των συμπτωμάτων, η χειρουργική επέμβαση είναι η επόμενη επιλογή. Σε αυτή την περίπτωση, πραγματοποιείται πεταλεκτομή με σκοπό την αποσυμπίεση του σπονδυλικού σωλήνα. Η επέμβαση μπορεί επίσης να πραγματοποιηθεί και για την αντιμετώπιση άλλων μορφών συμπίεσης της σπονδυλικής στήλης, όπως είναι οι όγκοι σπονδυλικής στήλης οι οποίοι εντοπίζονται εντός του σπονδυλικού σωλήνα, κάποιο κάταγμα ή άλλες συμπιεστικής φύσεως παθολογικές καταστάσεις. 

Υπάρχει εναλλακτική επιλογή;

Η πεταλεκτομή πραγματοποιείται συνήθως υπό γενική αναισθησία και γενικά χαρακτηρίζεται από ασφάλεια κι αποτελεσματικότητα. Ωστόσο, δεν παύει να περιλαμβάνει τη διέλευση χειρουργικών εργαλείων γύρω από τις ευαίσθητες δομές του σπονδυλικού σωλήνα. Επίσης, σε ορισμένες περιπτώσεις υπάρχει ο κίνδυνος μετεγχειρητικής αστάθειας. Βέβαια, η εμπειρία που διαθέτει ο εκάστοτε χειρουργός σπονδυλικής στήλης και η χρήση των κατάλληλων εργαλείων και χειρουργικού μικροσκοπίου συμβάλλουν σε βελτιωμένο έλεγχο, ελαχιστοποίηση τυχόν τραυματισμού των νεύρων και εν τέλει σημαντική ελάττωση του κινδύνου μετεγχειρητικής αστάθειας. Βέβαια, ανάλογα με την έκταση και τη συνθετότητα του εκάστοτε περιστατικού, μπορούν να εφαρμοστούν πιο σύγχρονες, λιγότερο επεμβατικές χειρουργικές τεχνικές, όπως η αποσυμπίεση, η τρηματεκτομή και η πεταλοπλαστική. Οι τεχνικές αυτές είναι πιο εστιασμένες και λιγότερο παρεμβατικές, με σκοπό να αποφευχθεί η μετεγχειρητική αστάθεια. Ωστόσο, υπάρχουν περιπτώσεις που η πεταλοπλαστική ακολουθούμενη από σπονδυλοδεσία αποτελεί την ενδεδειγμένη επιλογή, όπως σε περιστατικά όγκων ή καταγμάτων της σπονδυλικής στήλης. 

Ο Νευροχειρουργός – Χειρουργός Σπονδυλικής Στήλης Δρ. Θεολόγος Θεολόγου εφαρμόζει την ενδεδειγμένη, συντηρητική ή χειρουργική, τεχνική για την αποκατάσταση πλήθους παθήσεων της σπονδυλικής στήλης. Πρώτα, εξαντλείται κάθε περιθώριο και κάθε συνδυασμός συντηρητικής θεραπείας. Αν ωστόσο η χειρουργική επέμβαση αποδειχθεί μονόδρομος, τότε, στο βαθμό που αυτό είναι εφικτό και ασφαλές για τον ασθενή, επιλέγονται σύγχρονες τεχνικές ελάχιστης επεμβατικότητας που διευκολύνουν την ταχύτερη επάνοδο στην καθημερινότητα.