Στένωση Οσφυϊκής Μοίρας Σπονδυλικής Στήλης
Η οσφυϊκή σπονδυλική στένωση εκδηλώνεται με τη ελάττωση της διαμέτρου, του σπονδυλικού σωλήνα στην περιοχή της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης (μέση). Εμφανίζεται με μεγαλύτερη συχνότητα στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης και σπανιότερα στην αυχενική. Η πάθηση αυτή είναι συνήθως εκφυλιστικής αιτιολογίας και οδηγεί σε συμπίεση του νωτιαίου μυελού και των λοιπών νευρικών στοιχείων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να «στραγγαλίζονται» τα νευρικά στοιχεία και να μειώνεται έτσι η παροχή αίματος στα νεύρα. Τα συμπτώματα που εκδηλώνονται προκαλούν σταδιακά λειτουργικούς περιορισμούς στον ασθενή, καθιστώντας συνεπώς απαραίτητη την έγκαιρη και στοχευμένη αντιμετώπιση από χειρουργό σπονδυλικής στήλης.
Στένωση οσφυϊκής μοίρας σπονδυλικής στήλης: Αιτίες
Η κύρια αιτία της οσφυϊκής σπονδυλικής στένωσης είναι οι εκφυλιστικές αλλαγές στη σπονδυλική στήλη που σχετίζονται με την ηλικία. Οι εκφυλιστικές αυτές αλλοιώσεις συμβάλλουν στην υπερτροφία των αρθρώσεων και των συνδέσμων μεταξύ των σπονδύλων, οδηγώντας στην ανάπτυξη στένωσης του σπονδυλικού σωλήνα. Η πάθηση επιδεινώνεται σε περίπτωση συνύπαρξης μιας δισκοκήλης ή μιας ολίσθησης σπονδύλων (σπονδυλολίσθηση).
Οσφυϊκή σπονδυλική στένωση: Συμπτώματα
Το κυριότερο σύμπτωμα που εμφανίζεται είναι η νευρογενής διαλείπουσα χωλότητα. Πιο συγκεκριμένα, ο ασθενής, κατά τη στάση ή βάδιση, αρχίζει να εμφανίζει σταδιακά πόνο, μούδιασμα και αδυναμία στα κάτω άκρα και πρέπει να καθίσει μερικά λεπτά για να μπορέσει να συνεχίσει. Τα συμπτώματα συνήθως επιδεινώνονται από δραστηριότητες που περιλαμβάνουν οσφυϊκή έκταση και παρατεταμένη ορθοστασία ή περπάτημα. Μάλιστα, χαρακτηριστικό των ανθρώπων που πάσχουν από στένωση, είναι ότι βαδίζουν με κάμψη του κορμού προς τα εμπρός. Αυτό γίνεται γιατί με την κάμψη του κορμού αποσυμπιέζονται προσωρινά τα τρήματα απ’ όπου εξέρχονται οι νευρικές ρίζες, γεγονός που ανακουφίζει για σύντομο χρονικό διάστημα τα συμπτώματα της πάθησης.
Στένωση οσφυϊκής μοίρας σπονδυλικής στήλης: Διάγνωση & θεραπεία
Η ακριβής διάγνωση της στένωσης στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης περιλαμβάνει έναν συνδυασμό κλινικής αξιολόγησης, απεικονιστικών μελετών και ηλεκτροδιαγνωστικών εξετάσεων. Η λήψη ενός λεπτομερούς ιατρικού ιστορικού και η ενδελεχής κλινική εξέταση του ασθενούς βοηθούν στον εντοπισμό χαρακτηριστικών ενδείξεων και συμπτωμάτων της πάθησης. Οι μέθοδοι απεικόνισης όπως η μαγνητική τομογραφία, η αξονική τομογραφία και η ακτινογραφία παρέχουν πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με τις ανατομικές αλλαγές και το βαθμό στένωσης του σπονδυλικού σωλήνα. Σε ορισμένες περιπτώσεις ενδέχεται να χρειαστεί νευροφυσιολογικός έλεγχος προκειμένου κατά βάση να πραγματοποιηθεί η διαφοροποίηση του οσφυϊκής σπονδυλικής στένωσης από άλλες νευροπαθητικές καταστάσεις αλλά και να αξιολογηθεί η βαρύτητα των συμπτωμάτων.
Η αντιμετώπιση της οσφυϊκής σπονδυλικής στένωσης περιλαμβάνει συντηρητικές και χειρουργικές προσεγγίσεις, η κατάλληλη εκ των οποίων επιλέγεται ανάλογα με την περίπτωση του κάθε ασθενούς ξεχωριστά. Τα συντηρητικά μέτρα αντιμετώπισης περιλαμβάνουν την τροποποίηση των καθημερινών δραστηριοτήτων, την έναρξη προγράμματος φυσικοθεραπείας, τη χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής και τις επισκληρίδιες εγχύσεις στεροειδών. Αυτές οι θεραπείες στοχεύουν στη μείωση του πόνου, στην άρση των λειτουργικών περιορισμών και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής του ασθενούς.
Η χειρουργική παρέμβαση επιλέγεται όταν οι συντηρητικές μέθοδοι αποτυγχάνουν να ανακουφίσουν τα συμπτώματα ή σε περιπτώσεις εκδήλωσης σοβαρών ή προοδευτικών νευρολογικών ελλειμμάτων. Όταν τα συμπτώματα έχουν γίνει σοβαρά και ο ασθενής δεν μπορεί να διανύσει απόσταση μεγαλύτερη των 500 μέτρων χωρίς στάση, η χειρουργική επέμβαση καθίσταται απαραίτητη. Η χειρουργική επέμβαση εκλογής σε περιπτώσεις σπονδυλικής στένωσης είναι η αποσυμπίεση, η οποία πλέον μπορεί να πραγματοποιηθεί με ασφάλεια με μικροχειρουργικές μεθόδους, με τη χρήση μικροσκοπίου ή ενδοσκοπίου και εξειδικευμένων εργαλείων. Η ενδοσκοπική χειρουργική βρίσκει εφαρμογή και στην αντιμετώπιση της σπονδυλικής στένωσης, καθώς μπορεί να πραγματοποιηθεί πλήρης αποσυμπίεση των νευρικών στοιχείων με τη χρήση ενδοσκοπίου. Οι ελάχιστα επεμβατικές μέθοδοι προσφέρουν σημαντικά πλεονεκτήματα σε σχέση με τις παραδοσιακές ανοιχτές προσεγγίσεις, καθώς ελαχιστοποιείται το μέγεθος της τομής, η απώλεια αίματος και το τραύμα σε συνοδές υγιείς δομές, με αποτέλεσμα να επιταχύνεται η ανάρρωση του ασθενούς.